'Wat kan ik voor je doen?' had de arts in opleiding gevraagd. Top, na maanden van uitstel kwam ik hier met het lood in mijn schoenen om vervolgens mijn 'lady problems' met de krullenveger te moeten bespreken. 'Ik ga er even iemand bijhalen' zei hij na mijn verhaal. Je meent het. Toen ik na tien minuten overwoog mijn eigen reflexen te testen kwam hij terug met de grote mensen dokter. Opnieuw 'wat kan ik voor je doen?' en ik onderdrukte een zucht.

Ik vertelde hoe de klachten langzaam opkwamen na het stoppen met de pil en hoe belemmerend het inmiddels voelde. 'Hmm, je bent daar nog te jong voor, heb je last van nachtzweten?' vroeg hij.
'Nee, wel van een enorme gejaagd gevoel, het voelt als hartkloppingen, stress maar zonder duidelijke aanleiding. Bijvoorbeeld als ik rustig tv zit te kijken of een boek lees' leg ik nog eens uit.
‘Dat kan, vrouwen kunnen zich met de tijd anders gaan voelen, maar daarvoor ben je echt nog te jong' zei hij resoluut. Hij stond op. Mijn klachten bestonden niet of hij had ze zojuist weggetoverd. Dat ik mijn huisgenoten het ene moment wilde slaan met een koekenpan en me het andere moment voelde alsof ik werd achterna gezeten door een grizzlybeer liet ik dus maar achterwege en ik droop af.

Aangemoedigd door een hele schare vriendinnen die erop aandrongen dat ik het hier niet bij moest laten zitten, belde ik opnieuw naar de assistente. Of ze misschien nog iemand in de kaartenbak hadden met iets meer affiniteit met vrouwen en dit onderwerp. Eureka, ze bleken ook een vrouw te hebben binnen de praktijk. Ik maakte een afspraak en ging vol goede moed weer in de wachtkamer zitten, blij dat ik ook eens assertief was geweest.

De arts riep mijn naam in de wachtkamer. Ik stond op, schonk haar mijn meest dappere glimlach en volgde haar naar de spreekkamer. 'Ik begrijp dat je graag eens over je hormonale klachten komt praten. Waar loop je tegenaan?' vroeg ze vriendelijk. Ik glimlachte opgelucht.
Ik begon te vertellen maar al snel onderbrak ze me; 'Heb je last van nachtzweten? Onregelmatige menstruaties? Gebeurt dit voor of na je menstruatie?' Is nachtzweten het codewoord voor de geheime overgangsclub ofzo? Heb ik een folder gemist? schoot het door mijn hoofd.
'Eh, het is nogal wisselvallig maar dat gevoel houdt soms wel dagen achtereen aan en ik ben dan heel prikkelbaar en emotioneel' zei ik warrig.
'Hoe gaat het momenteel thuis?' vroeg ze. 'Zit je lekker in je vel, gaat het goed in je relatie?'
'Ja dat gaat allemaal goed, ik heb ook geen werkstress. En mijn bloeddruk en hart zijn de vorige keer gecheckt en dat was allemaal normaal. Omdat ik een jaar geleden ben gestopt met de pil en me nooit eerder zo gevoeld heb denk ik dat het hormonale klachten zijn' verduidelijk ik nogmaals.
'Dat kan eigenlijk niet, je bent nog te jong voor de overgang. Het klinkt alsof je gewoon niet zo lekker in je vel zit momenteel en je ergens mee zit' zei ze. Ik voelde de moed in mijn schoenen zakken.
'Ik begrijp dat ik nog te jong ben voor de overgang, maar dit is begonnen na het stoppen met de pil, die ik sinds mijn vijftiende slik en het is een nieuw en overweldigend gevoel.' Mijn ogen vulden zich met tranen.

'Wat we vaak doen bij dit soort klachten is een gesprek met een psycholoog aanbevelen, of toch weer beginnen met de pil om te testen of het dan afneemt' zei ze.
'Maar zijn dat dan de enige opties? Of ik ben depressief of ik moet de pil slikken waar ik juist bewust mee wilde stoppen na al die jaren? Er zit niks tussen? De pil geeft toch ook verhoogde kant op hart- en vaatziekten?' vroeg ik vol ongeloof.
Ze buigt voorover en zegt zacht 'Als het jou rust geeft wil ik je best prikken op vervroegde overgang hoor' en ze knipoogde alsof ze een kind dat zich heeft gestoten voor de vorm een pleister aanbood. 'Ik ben niet op zoek naar bevestiging van de overgang, ik wil graag meer weten over de opties voor vrouwen die zich zo voelen, want als ik nu nog niet eens in de overgang ben en ik voel me al zo, hoe kom je dan die periode daarna dan door?' Mijn stem klonk verwrongen. Ze herhaalt geduldig de opties psych of pil en schrijft een recept uit. In een waas van tranen sta ik op, neem het briefje aan en loop naar de deur. 'Hey..' zegt ze zacht. Ik draai me om. 'Probeer ook een beetje te genieten he?'.

Ugly cry is een vervolg op de eerdere column Opgefokt.